Μόνο εμείς
μπορούμε!
Βρισκόμαστε σήμερα σε μια ακόμη απεργιακή κινητοποίηση, την πρώτη μετά τη μεγάλη συγκέντρωση της 12ης Φεβρουαρίου του 2012, και αφού έχει μεσολαβήσει μια εκλογική διαδικασία και μια φαινομενικά ριζική αλλαγή του κοινοβουλευτικού σκηνικού. Ωστόσο, για εμάς, το τοπίο παραμένει ασφυκτικά το ίδιο.
Βρισκόμαστε σήμερα σε μια ακόμη απεργιακή κινητοποίηση, την πρώτη μετά τη μεγάλη συγκέντρωση της 12ης Φεβρουαρίου του 2012, και αφού έχει μεσολαβήσει μια εκλογική διαδικασία και μια φαινομενικά ριζική αλλαγή του κοινοβουλευτικού σκηνικού. Ωστόσο, για εμάς, το τοπίο παραμένει ασφυκτικά το ίδιο.
Τρεις μήνες μετά τις
εκλογές του Ιουνίου, η νέα ολιγαρχία
μάς φέρνει αντιμέτωπους με μια ακόμη
πιο σκληρή πραγματικότητα, με ένα νέο
πακέτο μέτρων τα οποία θα εξαθλιώσουν
ακόμη περισσότερο τον κόσμο της εργασίας
και της ανεργίας. Για άλλη μια φορά
επιχειρείται με συντονισμένη προσπάθεια
κράτους και κεφαλαίου να συρρικνωθούν
περαιτέρω μισθοί και συντάξεις και να
περικοπούν σε σημείο ανυπαρξίας όλα
όσα οι εργατικοί αγώνες του παρελθόντος
είχαν πετύχει σε ασφάλιση, υγεία, παιδεία,
δικαιώματα. Συνεχίζεται παράλληλα η
λεηλασία του φυσικού και δημόσιου
πλούτου, στο όνομα των επενδύσεων και
της πολυπόθητης καπιταλιστικής
''ανάπτυξης'', αλλά αυτή τη φορά με όρους
δουλεμπόριου.
Σε αυτή την προσπάθεια έχουν και την αγαστή συνεργασία των ΜΜΕ, τα οποία στήνουν επικοινωνιακές "διαμάχες" και τηλεπαραθυρικές "ανταρσίες", ενώ παράλληλα συντονίζουν την ανάδειξη του νεοναζιστικού εκτρώματος της Χρυσής Αυγής πότε ώς "άκρο" και πότε ως "λύση", επιχειρώντας προφανώς να διοχετεύσουν την συσσωρευμένη κοινωνική οργή σε ελέγξιμα κανάλια και να αναδείξουν το μνημόνιο και την πολιτική του κεφαλαίου ως τη μόνη βιώσιμη επιλογή. Αποπροσανατολίζουν με αυτό τον τρόπο την κοινωνία από το διαρκές πρόβλημα που ταλανίζει την ανθρωπότητα, στην οποία πλέον έχει κυρήξει ανοιχτά τον πόλεμο: τον καπιταλισμό.
Απέναντι και ενάντια σε αυτή την πραγματικότητα, δυναμικά και δημιουργικά τμήματα της κοινωνίας αντιτάσσουν τη δική τους πρόταση για έξοδο από το οικονομικό και πολιτικό τέλμα. Μέρος αυτών των τμημάτων είναι και η συνέλευση των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, οι οποίοι, αφουγκραζόμενοι τη σημασία των στιγμών, αποφάσισαν να βάλουν ένα τέλος στην διαρκή ομηρία τους από τον ελληνικό καπιταλισμό και απαιτούν να περάσει η παραγωγή και η διαχείριση του εργοστασίου στα χέρια τους.
Τα τελευταία χρόνια σύσσωμη η κοινωνία βρέθηκε αντιμέτωπη με μια διαρκή σκλήρυνση της εξουσίας, αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό. Ο καιρός των εκλογικών αυταπατών, των κυβερνητικών εμπαιγμών και των συνδικαλιστικών παραγόντων, τελείωσε. Σήμερα γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι μόνο εμείς μπορούμε. Αν δεν πάρουμε τώρα τη ζωή μας στα χέρια μας, και δεν δώσουμε ένα τέλος στην εξαθλίωση και στην καταρράκωση και των τελευταίων δικαιωμάτων που μας έχουν απομείνει, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το αδιανόητο.
Γι' αυτό το λόγο
στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων
της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής που
ρεαλιστικά ζητάνε αυτό που φάνταζε
αδύνατο: το εργοστάσιο στα χέρια των
εργατών. Να συμβάλλουμε με όλες μας τις
δυνάμεις να περάσει όλη η παραγωγή στα
χέρια της κοινωνίας.
Καλούμε όλους
και όλες στο μπλοκ της Ανοιχτής
Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα
των εργαζομένων της Βιομηχανικής
Μεταλλευτικής, στο Μουσείο, 10:30
π.μ.
Στήριξη στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜ.ΜΕΤ.
Άμεση δημοκρατία - Αυτοδιαχείριση - Αλληλεγγύη
Στήριξη στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜ.ΜΕΤ.
Άμεση δημοκρατία - Αυτοδιαχείριση - Αλληλεγγύη
Εργατική
εφημερίδα Δράση
1 σχόλιο:
οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου το έχουν δημοσιεύσει το banner-άκι και στα ελληνικά (κλικ για να το δείτε)
Δημοσίευση σχολίου