Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Μεταφερθήκαμε σε νέο σάιτ: efimeridadrasi.espiv.net

Στηρίζουμε τις κινηματικές υποδομές και στηριζόμαστε σε αυτές

Η συλλογικότητα της εργατικής εφημερίδας Δράση αποφάσισε να μεταφέρει την ηλεκτρονική της σελίδα και από σήμερα και στο εξής θα φιλοξενείται στον server του espiv.net.
Το νέο μας σάιτ είναι το efimeridadrasi.espiv.net.
Αποσυρόμαστε από εταιρικές και εμπορικές δομές, ώστε, όσο είναι δυνατό, η αντιπληροφόρηση και η κινηματική δράση να απεξαρτούνται από μηχανισμούς ελέγχου και εμπορευματοποίησης.
Η υποστήριξή μας στις αυτόνομες κινηματικές υποδομές έχει εκφραστεί πολλές φορές μέσα από τα συλλογικά μας κείμενα. Το πλαίσιο λειτουργίας της κολεκτίβας cybrigade μάς βρίσκει σύμφωνες/ους και την ευχαριστούμε για το χώρο που μας παραχωρεί.
Tο περιεχόμενο του νέου σάιτ καλύπτεται από άδεια χρήσης Creative Commons.
To παλιό blog θα παραμείνει για αρχειακούς λόγους αλλά δεν θα ενημερώνεται.

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Προτού πούμε το νερό νεράκι...

του Γιάννη Καψόπουλου

Προτού πούμε το νερό νεράκι, οφείλουμε να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Το νερό δεν κινδυνεύει. Δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί.
Το προστατεύει ο ΟΗΕ που το έχει χαρακτηρίσει από το 2010 «ανθρώπινο δικαίωμα». Και είναι γνωστή η ισχύς του ΟΗΕ. Χαρακτηριστική η επιτυχία του στην Κύπρο ή στο να αποτρέψει τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, όπου εφευρέθηκαν «όπλα μαζικής καταστροφής». Επίσης ευρισκόμενοι υπό την αιγίδα (sic) της λυκοσυμμαχίας (sic) της Ε.Ε. που στην καλύτερη νίπτει τας χείρας της ως Πόντιος Πιλάτος, δεν πρέπει να έχουμε καμία ανησυχία. Από τη μία η δήλωση του επίτροπου Μπαρνιέ («Η ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις της ΕΕ», σαλπίζοντας εφησυχασμό) αλλά και του επιτρόπου Ρεν («Η Comission δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης» όπως δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει στη διάλυση της παιδείας και της υγείας), κι από την άλλη μέσω της συμμετοχής της στην Τρόικα σε αγαστή συνεργασία με τους εδώ «εθνοσωτήρες» να προχωρά κανονικά το προγραμματισμένο ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το ΤΑΙΠΕΔ εντός του τελευταίου τριμήνου του 2013 - αφού μάλιστα πρόσφατα χαρίζονται με το γνωστό νομότυπο (και ηθικό) πραξικοπηματικό τρόπο όλα τα χρέη του δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ, ώστε να απαξιωθεί περαιτέρω και να αγοραστεί με ακόμα χαμηλότερο τίμημα. 

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

6 Δεκέμβρη – Ως πότε;

Πέντε χρόνια τώρα οι Αλέξανδροι έγιναν αβάσταχτα πολλοί. Όχι μόνο από σφαίρες και βασανιστήρια μπάτσων, αλλά και από τα μαχαίρια των φασιστών, κι ακόμη από την άμετρη βία της φτώχειας και την καταστολή της εξαθλίωσης. Πέντε χρόνια τώρα οι Αλέξανδροι μεγάλωσαν σε σχολεία και σχολές υπό αποσύνθεση από την εμπορευματοποίηση και τις απολύσεις, σε ουρές ανέργων για μια κάρτα εισόδου στα νέα προγράμματα εκμετάλλευσης, κυνηγημένοι από πλατείες και δρόμους από τις σιδερόφραχτες ορδές του κράτους, περιπαιγμένοι με αλαζονεία από τους άρχοντες της πολιτικής και της πληροφόρησης. Πέντε χρόνια τώρα οι Αλέξανδροι αναζητούν εναγωνίως κάτι που θα σταματήσει τον εφιάλτη, πότε στις πλατείες της άμεσης δημοκρατίας, πότε στις άγριες συγκρούσεις μιας απεργίας, πότε στη γλυκιά αυταπάτη μιας εκλογικής αλλαγής...

Ο Δεκέμβρης μοιάζει μακρινός πια. Μια δυνατή εικόνα από τότε που όλα ήταν δυνατά. Μια αύρα ελευθερίας μπλεγμένη με δακρυγόνα και καπνούς από οδοφράγματα. Ένας απόηχος συνθημάτων που δεν ζητούσαν τίποτα γιατί τα ήθελαν όλα. Μια φλόγα έτοιμη να τελειώσει τον παλιό κόσμο, για να δώσει τους δρόμους στην κυκλοφορία των ιδεών και των αισθημάτων. Η πολιορκία των αστυνομικών τμημάτων σε όλη τη χώρα από τους μαθητές. Η συνέλευση της Νομικής με το πανό ορόσημο των διαδηλώσεων: Δολοφόνοι. Το μπαλέτο έξω από τη Λυρική στην Ακαδημίας. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας μπροστά από τα Προπύλαια στην Πανεπιστημίου. Το καμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλαστής ευδαιμονίας. Οι γκρεμισμένες βιτρίνες της αφθονίας. Τα καμένα σύμβολα της εξουσίας.

Κι όμως, η αγωνία του Δεκέμβρη είναι ακόμη εδώ. Πιο επιτακτικά από ποτέ, μας ρωτά: Ως πότε;

ένας από την κατάληψη της Νομικής το Δεκέμβρη '08

Σχετικά κείμενα:

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Αστυνομία και κατάσταση εξαίρεσης

Ο κομβικός ρόλος της αστυνομίας στις τρεις πράξεις της μετανάστευσης*

του λάμπε ρατ

Η αστυνομία δεν αποτελεί προέκταση της δικαιοσύνης, δεν είναι ο βασιλιάς που ασκεί τον μηχανισμό δικαίου του. Είναι ο βασιλιάς ο οποίος δρα άμεσα πάνω στους υπηκόους του, μα υπό μια μη-δικαϊκή μορφή. Η αστυνομία αποτελεί λοιπόν μια κυριαρχική άσκηση της βασιλικής εξουσίας πάνω στους υπηκόους του. Με άλλα λόγια, η αστυνομία είναι η άμεση κυβερνολογική/κυβερνοοτροπία του κυρίαρχου ως κυρίαρχου. Ή πάλι, ας πούμε πως η αστυνομία αποτελεί ένα διαρκές πραξικόπημα (coup d' Etat). Είναι το διαρκές πραξικόπημα που ασκείται και λειτουργεί στο όνομα και υπό τους όρους των αρχών της δικής της λογικής, χωρίς να οφείλει να βασιστεί ή να συμμορφωθεί σε άλλους εξωγενείς από αυτήν κανόνες.
Michel Foucault
Διαλέξεις για την ασφάλεια, την εδαφική επικράτεια και τον πληθυσμό

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Αλληλέγγυα οικονομία, δημιουργικές αντιστάσεις, άμεση δημοκρατία - Για μια προεικονιστική realpolitik

Μια συζήτηση του Πολύκαρπου Γεωργιάδη με τον Ορέστη Βαρκαρόλη, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του τελευταίου: Δημιουργικές αντιστάσεις και αντεξουσία

Π.Γ.: Ο όρος Αλληλέγγυα Οικονομία ακούγεται ως σχήμα οξύμωρο και ξενίζει πολλούς από εμάς. Μπορούν οι δομές της αλληλέγγυας οικονομίας να αποτελέσουν το πρόπλασμα για μια αταξική κοινωνία ή μήπως είναι νομοτελειακά καταδικασμένες να αφομοιωθούν και να απολέσουν τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά τους, μέσα στον ωκεανό της καπιταλιστικής οικονομίας, της λογικής του κέρδους, του ελεύθερου ανταγωνισμού και του (αντι)κοινωνικού δαρβινισμού;

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Workfare: Καταστολή μέσω της ανάγκης για επιβίωση

Νέες μορφές εκμετάλλευσης υιοθετούνται προκειμένου να χειραγωγηθούν άνεργοι και εργαζόμενοι

της Μαρίας Γερογιάννη

Η ανεργία που διαρκώς αυξάνεται αποτελεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για την κυριαρχία προκειμένου να αφανίσει και τις ελάχιστες κατακτήσεις που έχουν πλέον απομείνει.
Το workfare ή πιο απλά η εργασιοθεραπεία με ελάχιστο χαρτζιλίκι, υιοθετήθηκε από πέρυσι και στοχεύει στην τεχνητή μείωση των ποσοστών ανεργίας καθώς και στην απαλλαγή του κράτους από τη χορήγηση επιδόματος στους χιλιάδες ανέργους.
Η αρχή έγινε πριν ένα χρόνο με τα προγράμματα κατάρτισης επιδοτούμενων ή κατόχων κάρτας ανεργίας του ΟΑΕΔ οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν για ένα μήνα στη χρήση Η/Υ. Το κίνητρο για τη συμμετοχή του ανέργου ήταν ποσό πεντακοσίων ευρώ. Φυσικά κανείς δεν τους είπε ότι για να πάρουν το συγκεκριμένο ποσό έπρεπε να χάσουν το επίδομα ανεργίας και να μηδενιστεί η κάρτα τους άρα να διαγραφεί όλο το προηγούμενο διάστημα που ήταν χωρίς εργασία.