Συνειδητοποιούμε, χωρίς
ιδιαίτερη έκπληξη, πως κράτος και
κεφάλαιο έχουν βγάλει καιρό τώρα τα
όποια δημοκρατικά τους προσωπεία.
Συνειδητοποιούμε την άμεση ανάγκη να
απαλλαγούμε κι εμείς από τα όποια μάταια
όνειρα και φρούδες ελπίδες ανόδου στη
“κοινωνική πυραμίδα”, και να οξύνουμε
τις αντιστάσεις μας. Mέσα στο καθεστώς
εντεινόμενης εξαθλίωσης και καταπίεσης
που μας έχουν επιβάλει, η δημιουργία
αυτοοργανωμένων δομών αντίστασης και
αλληλεγγύης (στους χώρους εργασίας,
εκπαίδευσης και διαμονής) αποτελεί
απαραίτητη προϋπόθεση για την ανατροπή,
καθώς και για αξιοπρεπή διαβίωση.
Συνειδητοποιούμε πως μόνο έτσι θα
πάρουμε τις ζωές μας στα δικά μας χέρια
και θα πάψουμε να αποτελούμε το
εκμεταλλεύσιμό τους προϊόν.
Η κάλυψη των αναγκών
για στέγαση, σίτιση, ένδυση, ιατρική
περίθαλψη, μόρφωση, αλλά ακόμα και για
διασκέδαση, ψυχαγωγία, κοινωνικοποίηση,
είναι στοιχειώδης για τη ζωή κάθε ατόμου.
Όμως η εμπορευματοποίησή της -ειδικότερα
σε καιρούς κρίσης- καθιστά την
καθημερινότητα μια μάταιη μάχη για
επιβίωση, ακόμη και για τους κυνηγούς
των τελευταίων μικροαστικών ονείρων.
Έτσι, εμείς προσπαθούμε να διαμορφώσουμε
από κοινού μία κοινωνία απαλλαγμένη
από λογικές κέρδους και ανταγωνισμού
και βασισμένη σε οριζόντιες δομές. Οι
εν λόγω δομές πραγματώνονται μέσα στις
συνελεύσεις γειτονιών, στα αυτοδιαχειριζόμενα
στέκια των σχολών και στα κάθε λογής
αυτοοργανωμένα εγχειρήματα· εγχειρήματα
όπως οι καταλήψεις - επανοικειοποιήσεις
δημοσίων και ιδιωτικών χώρων (είτε
κτηρίων είτε ανοιχτών εκτάσεων). Σ'
αυτούς τους χώρους δημιουργούνται
κοινωνικά ιατρεία, ανταλλακτικά –
χαριστικά παζάρια, καλλιεργήσιμες
εκτάσεις, αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία,
μπαρ και βιβλιοθήκες, και γίνονται
συλλογικές κουζίνες, μαθήματα αυτομόρφωσης,
συζητήσεις κοινωνικού και πολιτικού
ενδιαφέροντος, θεατρικές παραστάσεις,
προβολές ταινιών, συναυλίες, όλα στα
πλαίσια μίας προσπάθειας να ικανοποιηθούν
συλλογικά βασικές μας επιθυμίες και
ανάγκες. Παράλληλα, καθιστούμε τους
χώρους αυτούς κέντρα αγώνα, για την
ολοκληρωτική ρήξη του υπάρχοντος
συστήματος.
Όσο όμως ο κόσμος
ψάχνεται και ψάχνει, όσο προσπαθεί να
πάρει ανάσα, οι δυνάστες συνεχίζουν
έναν ανηλεή πόλεμο ενάντια σε οτιδήποτε
και οποιονδήποτε ξεφεύγει απ' τον έλεγχο
και τη ρητορεία τους. Με φτηνές δικαιολογίες
περί “διατάραξη της κοινής ειρήνης”
ή “καταπάτηση και καταστροφή ξένης
περιουσίας”, επιχειρούν να σβήσουν απ'
το χάρτη κάθε ίχνος διαφορετικότητας,
κάθε ίχνος αυτενέργειας, κάθε ίχνος
συλλογικής προσπάθειας για αυτοδιεύθυνση
των ζωών μας. Φυσικός σύμμαχος του
κράτους, στον αγώνα για κάθαρση της
κοινωνίας από θύλακες αντίστασης, είναι
οι παρακρατικές φασιστικές ομάδες, που
αναλαμβάνουν τις πιο ακραίες εκφάνσεις
αυτού του πολέμου. Πρόσφατα παραδείγματα
της κοινής τους προσπάθειας, η βομβιστική
επίθεση στην κατάληψη Apertus στο Αγρίνιο
(11/7), η πυρπόληση της κατάληψης Δράκα
στην Κέρκυρα (13/7), η σφράγιση της Ανοιχτής
Κατάληψης Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης
στην Αθήνα (18/8) και οι εκκενώσεις των
καταλήψεων ΔΕΛΤΑ στη Θεσσαλονίκη (12/9),
Αφροδίτης 8 στη Βέροια (1/10) καθώς και
καταλήψεων στέγης σε όλη τη χώρα. Τις
επιθέσεις αυτές έρχονται να συμπληρώσουν
κι άλλες, όπως επίσης οι καθημερινές
προσαγωγές, οι συλλήψεις, η στοχοποίηση
αγωνιστών/στριών, τα πογκρόμ (κρατικά
και μη), οι επιθέσεις των μηχανισμών
καταστολής στις διαδηλώσεις, όλα σ' ένα
πλαίσιο τρομοκράτησης και γενικευμένου
φόβου.
Συνειδητοποιούμε, πως
το πάθος των εκμεταλλευτών να μας
εξαφανίσουν πηγάζει απ' το φόβο τους·
φοβούνται (και καλά κάνουν), πως οι
ζυμώσεις και οι δράσεις που γίνονται
μέσα από τις καταλήψεις και τους
αυτοοργανωμένους χώρους θα προκαλέσουν
την πτώση τους. Συνειδητοποιούμε, πως
τα κτίρια που στεγάζουν τέτοια εγχειρήματα
δεν καταστρέφονται, όπως θέλουν να μας
κάνουν να πιστέψουμε τα ΜΜΕ· παίρνουν
ζωή απ' τον κόσμο που τα επανοικειοποιείται,
σε αντίθεση με την προηγούμενη τους
κατάσταση, δηλαδή τη θλιβερή εγκατάλειψη
και τη σαπίλα. Συνειδητοποιούμε, όλο
και περισσότερο, πως δεν χρειαζόμαστε
προστάτες, ιεραρχίες και εξουσία να
ορίζουν τις ζωές μας. Συνειδητοποιούμε,
πως η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Συνειδητοποιούμε, πως η κοινωνία δεν
ζημιώνεται από τις καταλήψεις, αλλά από
τη διαχείρισή της από κρατικούς και
τοπικούς άρχοντες· σαν βλέπουν κάτι
να ξυπνάει και να κινείται στην κοινωνία,
το παρουσιάζουν ως επικίνδυνο και
τρομακτικό και προσπαθούν να το ξεριζώσουν
απ' αυτήν, έτσι ώστε να μπορέσουν να το
συνθλίψουν. Συνειδητοποιούμε, και
απαντάμε δυναμικά:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ
ΧΩΡΟΥΣ!
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ
ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ!
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΒΙΛΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
- Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους, Σάββατο 1 Δεκέμβρη Πλατεία Βικτορίας, 12.00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου