ΟΧΙ ΣΤΟΝ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΦΑΛΩΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ
ΖΩΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Σήμερα η ανεργία
στη χώρα μας έχει ξεπεράσει το 26%, με
διαρκώς αυξητικές τάσεις, στερώντας
από όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του
πληθυσμού τη δυνατότητα αξιοπρεπούς
διαβίωσης.
Επειδή οι άνεργοι
θεωρούνται από τις κυβερνήσεις και το
κράτος το μεγάλο «κοινωνικό κακό», το
σύστημα εκμετάλλευσης βρίσκει πάντα
τρόπους ώστε να «λύσει» το πρόβλημα: Τα
προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» με
τους πιο μαύρους από ποτέ όρους
εκμετάλλευσης και τα προγράμματα
κατάρτισης και πρακτικής άσκησης που
ισοδυναμούν με άμισθη εργασία, είναι
το μόνο που προσφέρει σήμερα το σύστημα,
αποδεικνύοντας πως η μόνη πραγματική
πρόθεσή του είναι να ενισχυθούν τα
αφεντικά με φθηνούς και χωρίς δικαιώματα
εργαζόμενους.
Το νέο μοντέλο
ανάπτυξης της φθηνής, επισφαλούς εργασίας
και της υψηλής ανεργίας είναι εδώ. Και
μάλιστα έχει ως σπόνσορα την ίδια τη
ΓΣΕΕ που αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο
εργοδότη στα προγράμματα «κοινωφελούς
εργασίας»!
Επιπλέον, οι
κοινωνικές «παροχές» στους ανέργους
εξαντλούνται σε εξευτελιστικές εκπτώσεις
σε προϊόντα, που ούτως ή άλλως είναι
πανάκριβα, και στο εξευτελιστικό επίδομα
ανεργίας, που κι αυτό πετσοκόβεται και
αφορά όλο και λιγότερους. Αν σε αυτά
προστεθεί και η ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη και η επίσης ανύπαρκτη
δυνατότητα εύρεσης εργασίας, συμπληρώνεται
το παζλ της κοροϊδίας.
Από την άλλη
πλευρά, οι άνεργοι και οι άνεργες, στην
πλειοψηφία τους νέοι, σπρώχνονται στο
περιθώριο, αφού το κυρίαρχο λαιφστάιλ
στηριζόταν και στηρίζεται στο δόγμα
του «είσαι ό,τι έχεις και ό,τι καταναλώνεις».
Έτσι, σήμερα η πλειοψηφία αδυνατώντας
να ακολουθήσει αυτό το μοντέλο ζωής,
οδηγείται στην απομόνωση και την
ιδιώτευση. Με άλλα λόγια, η λύση στη
φτωχοποίηση και την ανεργία, αντιμετωπίζεται
με μη συλλογικούς όρους, όπως η προσκόλληση
στην οικογένεια και η αναζήτηση ατομικών
λύσεων, με αισθήματα ντροπής και
αδρανοποίηση. Ωστόσο, η παγκόσμια κρίση,
που πέρα από οικονομική είναι και
κοινωνική, έχει διαπεράσει όλους τους
θεσμούς, και το πρόβλημα της ανεργίας
δεν μπορεί να ξεπεραστεί στα στενά όρια
του θεσμού της οικογένειας ή με τη
μετανάστευση, σε έναν δηλαδή νέο
εγκλωβισμό.
Το θέμα της
ανεργίας μας αφορά όλους και όλες,
εργαζόμενους και μη, επισφαλώς εργαζόμενους
και μετανάστες, νέους και παλιότερους,
και για αυτό το λόγο χρειάζεται να
στηριχθούν όλες οι προσπάθειες
αυτοοργάνωσης και αγώνα των ανέργων
και των επισφαλώς εργαζομένων.
Δεν θέλουμε η
ανεργία να είναι άλλο ένα εκβιαστικό
χαρτί στα χέρια των αφεντικών για να
πιέζουν προς τα κάτω το σύνολο των
συνθηκών ζωής όλων μας.
Θέλουμε να ζούμε
όλοι και όλες με αξιοπρέπεια, είτε
εργαζόμαστε είτε όχι.
Ξέρουμε ότι
μόνο η αυτοοργάνωση, η αλληλεγγύη και
οι συλλογικοί μας αγώνες θα μπορέσουν
να σπάσουν τον τρόμο της ανεργίας και
της επισφάλειας.
Δεν περιμένουμε
λύσεις από τον καπιταλισμό και το κράτος,
παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας,
δημιουργώντας τα δικά μας συνεργατικά
εγχειρήματα, κολλεκτίβες εργασίας και
εργατικούς συνεταιρισμούς, όπου με
όρους ισότητας, αλληλεγγύης, αυτοδιαχείρισης
και άμεσης δημοκρατίας μπορούμε να
καλύψουμε και τις άμεσες βιοποριστικές
ανάγκες μας και να ανοίξουμε το δρόμο
για μια άλλη παραγωγή στα χέρια της
κοινωνίας, πέρα από κέρδος και εκμετάλλευση.
Γιατί μόνο εμείς
μπορούμε!
Για να πάρουμε
πίσω τον πλούτο που παράγουμε και τη
ζωή που μας κλέβουν
Αυτοοργάνωση-Αλληλεγγύη-Αυτοδιαχείριση
Όλοι και όλες
στη διαδήλωση ανέργων και επισφαλών
εργαζομένων την Πέμπτη 20/12, 18:00, στα
Προπύλαια
εργατική
εφημερίδα Δράση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου