του
Βασίλη Κωστάκη
ομότιμος -η
-ο [με ίση τιμή, ισόβαθμος]
<Πώς μπορούμε
να αλλάξουμε τον κόσμο σήμερα;/>
Από τη μία, το
καπιταλιστικό σύστημα βασίζεται σε μια
εσφαλμένη αντίληψη αφθονίας σε έναν
πεπερασμένο υλικό κόσμο. Ασπάζεται την
αέναη υλική παραγωγή και κατανάλωση σε
έναν κόσμο με περιορισμένους φυσικούς
πόρους. Από την άλλη, προωθεί την
ψευδαίσθηση της «σπανιότητας» στην
πνευματική παραγωγή η οποία, όμως,
εγγενώς βρίσκεται σε καθεστώς αφθονίας
(δηλ. το κόστος παραγωγής μιας επιπλέον
μονάδας πληροφορίας, ας πούμε ο κώδικας
ενός προγράμματος, είναι σχεδόν μηδενικό).
Αντί, λοιπόν, να ενθαρρύνει τον πειραματισμό
με την ελεύθερη πληροφορία, ορθώνει
νομικούς φραγμούς (π.χ. copyright, πατέντες
ή οι πρόσφατες νομοθετικές πράξεις/συνθήκες
ACTA, SOPA/PIPA) εξυπηρετώντας την ιδιωτική
κερδοφορία ενώ εμποδίζει την ελεύθερη
συνεργασία των πολιτών. Συνεπώς,
προτεραιότητα για την επίτευξη ενός
βιώσιμου συστήματος αποτελεί η αναστροφή
της παραπάνω λογικής. Δηλαδή από τη μία
είναι επιτακτική η συνειδητοποίηση του
πεπερασμένου των φυσικών πόρων ενώ
παράλληλα οφείλουμε να υποστηρίξουμε,
όπου είναι δυνατόν, την κοινωνική
παραγωγή και καινοτομία, τροποποιώντας
την αδιαλλαξία των πατέντων και των
copyright.
Έπειτα από
αρκετές δεκαετίες βιομηχανικού
καπιταλισμού και αποτυχημένων
«κομμουνιστικών» καθεστώτων, κάποιοι
σήμερα μιλάνε για μια εναλλακτική
προσέγγιση: την ομότιμη προοπτική που
βασίζεται στην αυτονομία, το μοίρασμα,
την αλληλεγγύη και την κοινωνική
καινοτομία. Η ευρεία διαθεσιμότητα των
σύγχρονων τεχνολογιών πληροφορικής
και επικοινωνίας (π.χ. οι προσωπικοί
υπολογιστές και η πρόσβαση στο διαδίκτυο)
έχει αναδείξει νέα συνεργατικά μοντέλα
οργάνωσης που συνθέτουν αυτό που
αποκαλούμε εδώ ως «ομότιμο κίνημα».
Εγχειρήματα όπως το Ελεύθερο
Λογισμικό/Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα
(ΕΛ/ΛΑΚ, π.χ. οι εκδόσεις λογισμικού
βασισμένων στο Linux ή o Apache
HTTP εξυπηρετητής) και η
ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia
καταδεικνύουν ότι ο ομότιμος τρόπος
παραγωγής, τουλάχιστον στη σφαίρα της
πληροφορίας (δηλ. στην παραγωγή κώδικα
λογισμικού, γνώσης, σχεδίων, πολιτισμού),
μπορεί να ανταγωνιστεί και ακόμη να
υπερσκελίσει τον καπιταλιστικό. Πέρα
από τα έργα ΕΛ/ΛΑΚ και τη Wikipedia, οι
πλατφόρμες διάθεσης έργων πολιτισμού
όπως το Librivox• τα νομικά εργαλεία
κατοχύρωσης και διάθεσης πνευματικών
δημιουργημάτων όπως οι άδειες Κοινών
Δημιουργημάτων (Creative
Commons) ή οι άδειες Γενικής
Δημόσιας Χρήσης (General
Public Licenses)• οι διαδικτυακές
κοινότητες ανοικτού σχεδιασμού παράλληλα
με την πρόοδο στις τεχνολογίες
τρισδιάστατης εκτύπωσης• οι κολλεκτίβες
των “hackerspaces”
και οι κοινότητες “κάντο-μόνος-σου”•
οι πλατφόρμες διάθεσης μεταφρασμένων,
σε δεκάδες γλώσσες, υπότιτλων ταινιών•
οι χιλιάδες ιστότοποι ενημέρωσης• τα
παγκόσμια κινήματα για ελεύθερη πρόσβαση
στη γνώση και για ανοιχτά δημόσια
δεδομένα• λαμβάνουν χώρα την ίδια
στιγμή σε παγκόσμια και τοπική κλίμακα.
Τι κοινό έχουν όλα τα παραπάνω; Αποτελούν
συμπτώσεις, τυχαία, μη συσχετιζόμενα
γεγονότα ή είναι εκφράσεις και εκφάνσεις
ενός νέου πολιτισμού με όλες του τις
αντιφατικότητες και τις ευκαιρίες για
αναγέννηση; Σημάδια ενός αναδυόμενου
κόσμου που δημιουργεί και δημιουργείται,
μέσα στις παρυφές του παλιού, από νέες
ετερόκλητες υποκειμενικότητες –το
πλήθος– και σαν τη λάβα αργά στην αρχή
και μαινόμενη στη συνέχεια, μέσα από
τις ρωγμές, προσπαθεί να δημιουργήσει
νέα γη;
Το σύντομο αυτό
άρθρο προσπαθεί να καταδείξει πως όλα
τα παραπάνω αποτελούν πτυχές του ομότιμου
κινήματος που εγκαινιάζει έναν νέο
τρόπο παραγωγής ο οποίος έρχεται σε
αντίθεση με τα κυρίαρχα δόγματα της
οικονομικής θεωρίας: Ότι δηλαδή οι
άνθρωποι παράγουν υποκινούμενοι από
τη θέλησή τους για χρηματικό κέρδος
καθώς και ότι η καινοτομία δημιουργείται
μόνο από εταιρικές ιεραρχίες και κρατικές
γραφειοκρατίες. Τουλάχιστον στη σφαίρα
της πληροφορίας ο ομότιμος τρόπος
παραγωγής έχει δείξει ότι μπορεί να
είναι το ίδιο (και κατά μερικούς ακόμη
περισσότερο) παραγωγικός και καινοτόμος
με τους παραδοσιακούς τρόπους παραγωγής.
Και πρόσφατα
παρατηρούμε το ομότιμο κίνημα να
απλώνεται και στην υλική παραγωγή:
Κάποιοι σχεδιάζουν αντικείμενα (από
τους κρίκους της κουρτίνας μέχρι
ποδήλατα, τρακτέρ, ρομπότ και
ανεμογεννήτριες) χρησιμοποιώντας
εργαλεία ΕΛ/ΛΑΚ και τα διαθέτουν ελεύθερα
στο διαδίκτυο• κάποιοι χακάρουν και
τροποποιούν ήδη υπάρχοντα σχέδια
αναβαθμίζοντάς τα ή απλώς προσαρμόζοντάς
τα στις δικές τους ανάγκες• και κάποιοι
δίνουν σε αυτά τα σχέδια υλική υπόσταση
χρησιμοποιώντας ανοικτό υλικό (open
hardware) όπως τρισδιάστατους εκτυπωτές
χαμηλού κόστους (π.χ. ο εκτυπωτής Ultimaker
ή ο RepRap
που μπορεί να αναπαράγει ένα μεγάλο
μέρος του εαυτού του), μικρο-υπολογιστές
Arduino
ή το σύνολο εργαλείων Global
Village Construction Set του εγχειρήματος
Open Source Ecology.
Οι άνθρωποι
πριν τη βιομηχανική παραγωγή, συνήθιζαν
να σχεδιάζουν και να παράγουν πολλά από
τα εργαλεία και τα προϊόντα τους
συλλογικά. Σήμερα, λοιπόν, βλέπουμε αυτό
το είδος της κοινωνικής παραγωγής να
αναγεννιέται μέσα σε ένα ομότιμο πλαίσιο.
Πρωτοβουλίες και εγχειρήματα όπως τα
Fab/Media Labs ή τα εκατοντάδες hackerspaces
ανά τον κόσμο παρέχουν τη γνώση και την
υποδομή για πειραματισμό με πρακτικές
ομότιμης παραγωγής στον υλικό κόσμο. Η
πτώση του κόστους αλλά και η αύξηση της
αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας
των τρισδιάστατων εκτυπωτών θα σημάνει
την ευρεία διαθεσιμότητά τους, η οποία
με τη σειρά της θα ανοίξει νέους ορίζοντες
για την ομότιμη παραγωγή στον υλικό
κόσμο.
Για παράδειγμα,
φανταστείτε κάποιος να κατεβάζει
ελεύθερα τα σχέδια –προϊόν συνεργατικής
παραγωγής– των τμημάτων μιας
ανεμογεννήτριας από ομότιμες πλατφόρμες,
και στη συνέχεια μέσω προγραμμάτων
ΕΛ/ΛΑΚ και ομότιμα σχεδιασμένων
τρισδιάστατων εκτυπωτών, να εκτυπώνει
μια ανεμογεννήτρια για την παραγωγή
ενέργειας σε μικρή ή και μεγάλη κλίμακα.
Tέτοια περίπτωση αποτελεί η τρισδιάστατα
εκτυπώσιμη ανεμογεννήτρια Helix_T
Wind Turbine που σχεδιάστηκε με
τη χρήση ομότιμων εργαλείων από το μέλος
του P2P
Lab, Mιχάλη Φουντουκλή, και
τα σχέδιά της διατίθενται ελεύθερα και
ανοικτά προς περαιτέρω τροποποίηση.
<Το πλήθος
χακάρει την πληροφορία, τροποποιεί την
πληροφορία, μοιράζεται την πληροφορία,
ξαναχακάρει, ξανατροποποιεί, ξαναμοιράζεται,
κ.ο.κ., και σε λίγο ίσως είναι σε θέση να
παράγει προϊόντα, ομότιμα σχεδιασμένα,
με υλική υπόσταση. Και τι καταλαβαίνει
κανείς έπειτα από όλα αυτά; Ότι το μέλλον
είναι περισσότερο πιθανό να το
δημιουργήσεις από ότι να το προβλέψεις/>
Η ομότιμη θεωρία,
σαν απόπειρα δημιουργίας μιας θεωρίας
που επιτρέπει την κατανόηση του ομότιμου
κινήματος, βρίσκεται στη μοναδική θέση
να παντρεύει την αξία της ελευθερίας
του ατόμου με τις αξίες της ισότητα και
της αλληλεγγύης. Ψάχνοντας, λοιπόν, μια
απάντηση στο ερώτημα με το οποίο άρχισε
αυτό το άρθρο, ισχυριζόμαστε πως το
ομότιμο κίνημα μας δείχνει το δρόμο.
<Εμείς ας
συμμετέχουμε σε μια πανδαισία δημιουργίας
που δημιουργεί τον κόσμο που θέλει, μέσα
στον κόσμο που θέλει να ξεπεράσει/>
Ο
Βασίλης Κωστάκης (PhD, Msc, MA) είναι ιδρυτής
του P2P
Lab και συγγραφέας του
“Oμότιμου
Mανιφέστου”. Tο παρόν
κείμενο αποτελεί αναβαθμισμένη εκδοχή
1 σχόλιο:
Μπράβο σας γιατί είστε από τους λίγους με πραγματικές γνώσεις που βοηθούν εμπρακτα τη διαδοση των εννοιων Ανοιχτό και Ελευθερο σε ολες τους τις εκφανσεις (γνωση --> λογισμικο, ενεργεια, τεχνολογία, κοινωνία, κτλ)
Δημοσίευση σχολίου