Άμεση απελευθέρωση του Κώστα Σακκά

516 μέρες φυλακή. 517 μέρες φυλακή. 518 μέρες φυλακή....

Έχω παράξενη φωνή. Αλλά αναγνωρίσιμη μέσα σε χίλιες άλλες....

Δεν θέλω να μετρήσω άλλο. Είμαι άλογο. Αφήστε με να φύγω.

Θα κλείσω τα μάτια μου. Μέχρι την εννιακοστή μέρα.

Δύο και Μισό Χρόνια Φυλακή.

J και V.

Ο Κώστας Σακκάς βρίσκεται φυλακισμένος επί δυόμισι χρόνια χωρίς να έχει δικαστεί. Σε μια χώρα όπου οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί αγώνες ποινικοποιούνται, όπου το κράτος εφαρμόζει και νομοθετεί κατά το δοκούν, η οποιαδήποτε επίκληση στην αστική νομιμότητα μοιάζει ως κακόγουστο αστείο.

Σε αυτή τη χώρα, ένα ένα, όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας περνάνε σε καθεστώς εξαίρεσης. Από τους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις οροθετικές στη φυλακή και στα αδηφάγα μάτια των τηλεοπτικών τηλεκανίβαλων μέχρι τους απεργούς που επιστρατεύονται, περνά το ίδιο μαύρο νήμα.

Η περίπτωση του Κώστα Σακκά, δεν μπορεί να ιδωθεί ασύνδετη από αυτό. Στο πρόσωπό του, όπως και στα πρόσωπα όλων των πολιτικών κρατουμένων, στους οποίους έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια εξοντωτικές ποινές, το κράτος τρομοκρατεί.

Από το ''φυλακίζεσαι επειδή είσαι αναρχικός'' της δικαστικής εξουσίας, μέχρι το ''είσαι αντιεξουσιαστής και πρέπει να πεθάνεις'' της τηλεοπτικής ξεφτίλας, το ίδιο μπλοκ, ενοχοποιεί και ποινικοποιεί αγώνες, ιδέες, συντροφικές και φιλικές σχέσεις.

Ο Καρλ Σμιτ έλεγε ότι «κυρίαρχος είναι αυτός που αποφασίζει για την εξαίρεση». Σήμερα, και κυρίως μετά από τρία βάρβαρα χρόνια, το κράτος εξαιρεί, τα ΜΜΕ σιωπούν (όταν δεν επικροτούν) και η δικαστική εξουσία εξοντώνει.

Μόνη απάντηση σε αυτή την κατάσταση μπορεί να είναι ο κόσμος που κινητοποιείται, οργανώνεται και δρα.

Μόνη απάντηση στον επερχόμενο ολοκληρωτισμό δεν μπορεί παρά να είναι η δική μας ανυποχώρητη στάση, η αλληλεγγύη, η δημιουργικότητά μας, η αντιφασιστική μας εγρήγορση και η ενδυνάμωση ενός αυτόνομου και ανταγωνιστικού εργατικού-κοινωνικού κινήματος.

Άμεση απελευθέρωση του Κώστα Σακκά.

Όλοι και όλες στην πορεία αλληλεγγύης το Σάββατο 29/06 στις 11:30 στο Μοναστηράκι.

Συλλογικότητα της εργατικής εφημερίδας Δράση