Μια ξένη μόνη απέναντι σε όλο το χωριό (πολιτικός φασισμός και κοινωνικός εκφασισμός)

Όλη η κοινωνία άρχισε ξαφνικά να μιλάει για το φασισμό. Όχι ακριβώς για αυτό, αλλά για την Χρυσή Αυγή. Δεν είναι καθόλου το ίδιο.

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές η περίπτωση της δουλεμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης μιας 35χρονης από την Ουκρανία, που ανέδειξε καθημερινή εφημερίδα. Δεν εντυπωσιάζει αυτό καθαυτό το γεγονός.

Στις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της αγοραίας εμπορευματοποίησης των πάντων, η βιομηχανία του σεξ έχει προσλάβει μαζικές διαστάσεις.4.000.000 περίπου γυναίκες -σύμφωνα με τα στοιχεία του OHE- αλλά και 1.000.000. παιδιά είναι τα θύματα εμπορίας κάθε χρόνο.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο τζίρος, σε παγκόσμιο επίπεδο, από την εμπορία γυναικών ανέρχεται περίπου σε 7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Σύμφωνα με την Interpol, ένας σωματέμπορος εγκατεστημένος στην Ευρώπη κερδίζει 110.000 ευρώ ετησίως, από μια «γυναίκα-θύμα » της διεθνικής σωματεμπορίας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το δουλεμπόριο πλήττει περί τις 120.000-500.000 γυναίκες κυρίως στην Ευρώπη. Καλά διαβάσατε. Στην Ευρώπη, που μαζί με τις ΗΠΑ πουλάνε πολιτισμό, δημοκρατία και αγνό καπιταλισμό, στους ιθαγενείς όπου γής, μέσω του πολέμου, των οικονομικών πακέτων ''διάσωσης'' και της προπαγάνδας.

Άλλο είναι αυτό που συγκλονίζει πολλούς και παρατίθεται στο σχετικό δημοσίευμα:

‘’Στο ακροατήριο, όλο το χωριό. Και το πιο εντυπωσιακό: οι γυναίκες του χωριού. Μάρτυρες υπεράσπισης ο ιερέας του χωριού, ο εκπρόσωπος της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο δημοσιογράφος του μεγάλου τηλεοπτικού καναλιού, ο εργολάβος οικοδομών και άλλοι. Όλοι διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τα χρηστά ήθη του κατηγορούμενου και την εξαιρετική ποιότητα του χαρακτήρα του’’.

Αυτό ακριβώς είναι η ουσία του προβλήματος.

Ο φασισμός, που σήμερα εκφράζεται πολιτικά από τη ναζιστική συμμορία της ΧΑ και αύριο πιθανά από κάποιο άλλο, δεν ήρθε από τον ουρανό. Τράφηκε σε ένα ευρύτερο περιβάλλον εκφασισμού. Σε μια νοσηρή κατάσταση αποδοχής της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στο όνομα των ‘’δικών’’ μας προβλημάτων και σε αποσία του αναγκαίου συλλογικού αγώνα ενάντια στα πραγματικά αφεντικά και στους κυβερνητικούς και ευρωπαϊκούς γεννήτορες της κοινωνικής εξαθλίωσης στην πόλη και το χωριό. Πακιστανοί και άλλοι μετανάστες...Στο μάζεμα της δουλειάς, στο οικοδομικό συνεργείο, στην επισκευή στα καράβια, στις οικιακές δουλειές, στην καθαριότητα των δημοσίων κτιρίων, στην επεξεργασία των σκουπιδιών. Με μισά μεροκάματα, χωρίς ασφάλιση και με απίστευτη ταπείνωση

Ο φασισμός της Χρυσής Αυγής έχει αρχηγούς το Μιχαλολιάκο και τη συμμορία του. Ο εκφασισμός έχει όμως πολλούς περισσότερους και πολύ πιο ευυπόληπτους, καθημερινούς και αποδεκτούς πατεράδες.

Μη ρωτήσει κανείς αν υπήρχαν χρυσαυγίτες στο συγκεκριμένο χωριό. Ασφαλώς και θα υπήρχαν. Αλλά να μην ξεκινήσουμε και να μη περιοριστούμε στο φίδι που βγήκε. Ούτε στο αυγό που το γέννησε. Ας ψάξουμε και τη φωλιά. Και τα πολλά, πάμπολλα φτερά που έκλωσαν την τερατογένεση.

Και τότε ας πάψει η κλάψα και ή έκπληξη του τύπου: ‘’Μα πως γίνονται αυτά στην Ελλάδα του αντιφασιστικού αγώνα και της μετανάστευσης;’’

Ναι, ‘’γίνονται’’ και παραγίνονται.

Όχι, δεν ‘’γίνονται’’ μόνα τους. Ωριμάζουν, όσο ‘’δεν κάνουμε’’ αυτό που οφείλουμε και στο βαθμό που πρέπει. Δεν είναι ηθικό μόνο το ζήτημα. Τα πολιτικά φαινόμενα συμπυκνώνουν υλικές αντικειμενικές καταστάσεις, αλλά και την βαρύτητα βαθύτερων εμπεδωμένων αξιών.

Η καταγγελία του φασισμού, χωρίς την καταγγελία, αλλά και την οργάνωση της μάχης ενάντια στην εκμετάλλευση του ανθρώπου, αν δεν είναι υποκριτική, είναι σίγουρα μισή και ανάπηρη.

Η έκφραση αποτροπιασμού για τους φασίστες χωρίς τον πόλεμο για τον εγγενή φασισμό που περικλείουν ο κοινωνικός δαρβινισμός, η εθνική και φυλετική καθαρότητα και η λογική ‘’ο θάνατός σου, η ζωή μου’’, φαντάζει σα να θέλει κανείς να καταδικάσει τη βουή του ανέμου, μέσα στην πιο κολασμένη καταιγίδα.

Ποιος Δένδιας λοιπόν και ποιο φασισμό θα ξεριζώσει; Παραλογίσαμε; Ξεχαστήκαμε τόσο;

Ο φασισμός μπορεί να ξεριζωθεί μόνο από τους κάτω. Μόνο από ένα εργατικό κίνημα και μια αριστερά, που όχι μόνο για λόγους αλληλεγγύης αλλά και με αντίληψη κοινωνικής απελευθερωτικής προοπτικής, θα γράφει στις σημαίες του: ‘’Οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, ίσα, πλήρη και καθολικά για όλους’’. Μια άλλη ζωή για όλους, ενάντια στον καθημερινό θάνατο της ταπείνωσης. Σαρώνοντας και την εκμετάλλευση και την υποκρισία…

Από τη στήλη σημειώσεις στο aristeroblog.gr