Μεταφερθήκαμε σε νέο σάιτ: efimeridadrasi.espiv.net

Στηρίζουμε τις κινηματικές υποδομές και στηριζόμαστε σε αυτές

Η συλλογικότητα της εργατικής εφημερίδας Δράση αποφάσισε να μεταφέρει την ηλεκτρονική της σελίδα και από σήμερα και στο εξής θα φιλοξενείται στον server του espiv.net.

Το νέο μας σάιτ είναι το efimeridadrasi.espiv.net.

Αποσυρόμαστε από εταιρικές και εμπορικές δομές, ώστε, όσο είναι δυνατό, η αντιπληροφόρηση και η κινηματική δράση να απεξαρτούνται από μηχανισμούς ελέγχου και εμπορευματοποίησης.

Η υποστήριξή μας στις αυτόνομες κινηματικές υποδομές έχει εκφραστεί πολλές φορές μέσα από τα συλλογικά μας κείμενα. Το πλαίσιο λειτουργίας της κολεκτίβας cybrigade μάς βρίσκει σύμφωνες/ους και την ευχαριστούμε για το χώρο που μας παραχωρεί.

Tο περιεχόμενο του νέου σάιτ καλύπτεται από άδεια χρήσης Creative Commons.

To παλιό blog θα παραμείνει για αρχειακούς λόγους αλλά δεν θα ενημερώνεται.

Προτού πούμε το νερό νεράκι...

του Γιάννη Καψόπουλου

Προτού πούμε το νερό νεράκι, οφείλουμε να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Το νερό δεν κινδυνεύει. Δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί.

Το προστατεύει ο ΟΗΕ που το έχει χαρακτηρίσει από το 2010 «ανθρώπινο δικαίωμα». Και είναι γνωστή η ισχύς του ΟΗΕ. Χαρακτηριστική η επιτυχία του στην Κύπρο ή στο να αποτρέψει τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, όπου εφευρέθηκαν «όπλα μαζικής καταστροφής». Επίσης ευρισκόμενοι υπό την αιγίδα (sic) της λυκοσυμμαχίας (sic) της Ε.Ε. που στην καλύτερη νίπτει τας χείρας της ως Πόντιος Πιλάτος, δεν πρέπει να έχουμε καμία ανησυχία. Από τη μία η δήλωση του επίτροπου Μπαρνιέ («Η ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις της ΕΕ», σαλπίζοντας εφησυχασμό) αλλά και του επιτρόπου Ρεν («Η Comission δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης» όπως δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει στη διάλυση της παιδείας και της υγείας), κι από την άλλη μέσω της συμμετοχής της στην Τρόικα σε αγαστή συνεργασία με τους εδώ «εθνοσωτήρες» να προχωρά κανονικά το προγραμματισμένο ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το ΤΑΙΠΕΔ εντός του τελευταίου τριμήνου του 2013 - αφού μάλιστα πρόσφατα χαρίζονται με το γνωστό νομότυπο (και ηθικό) πραξικοπηματικό τρόπο όλα τα χρέη του δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ, ώστε να απαξιωθεί περαιτέρω και να αγοραστεί με ακόμα χαμηλότερο τίμημα. 

6 Δεκέμβρη – Ως πότε;

Πέντε χρόνια τώρα οι Αλέξανδροι έγιναν αβάσταχτα πολλοί. Όχι μόνο από σφαίρες και βασανιστήρια μπάτσων, αλλά και από τα μαχαίρια των φασιστών, κι ακόμη από την άμετρη βία της φτώχειας και την καταστολή της εξαθλίωσης. Πέντε χρόνια τώρα οι Αλέξανδροι μεγάλωσαν σε σχολεία και σχολές υπό αποσύνθεση από την εμπορευματοποίηση και τις απολύσεις, σε ουρές ανέργων για μια κάρτα εισόδου στα νέα προγράμματα εκμετάλλευσης, κυνηγημένοι από πλατείες και δρόμους από τις σιδερόφραχτες ορδές του κράτους, περιπαιγμένοι με αλαζονεία από τους άρχοντες της πολιτικής και της πληροφόρησης. Πέντε χρόνια τώρα οι Αλέξανδροι αναζητούν εναγωνίως κάτι που θα σταματήσει τον εφιάλτη, πότε στις πλατείες της άμεσης δημοκρατίας, πότε στις άγριες συγκρούσεις μιας απεργίας, πότε στη γλυκιά αυταπάτη μιας εκλογικής αλλαγής...

Ο Δεκέμβρης μοιάζει μακρινός πια. Μια δυνατή εικόνα από τότε που όλα ήταν δυνατά. Μια αύρα ελευθερίας μπλεγμένη με δακρυγόνα και καπνούς από οδοφράγματα. Ένας απόηχος συνθημάτων που δεν ζητούσαν τίποτα γιατί τα ήθελαν όλα. Μια φλόγα έτοιμη να τελειώσει τον παλιό κόσμο, για να δώσει τους δρόμους στην κυκλοφορία των ιδεών και των αισθημάτων. Η πολιορκία των αστυνομικών τμημάτων σε όλη τη χώρα από τους μαθητές. Η συνέλευση της Νομικής με το πανό ορόσημο των διαδηλώσεων: Δολοφόνοι. Το μπαλέτο έξω από τη Λυρική στην Ακαδημίας. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας μπροστά από τα Προπύλαια στην Πανεπιστημίου. Το καμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλαστής ευδαιμονίας. Οι γκρεμισμένες βιτρίνες της αφθονίας. Τα καμένα σύμβολα της εξουσίας.

Κι όμως, η αγωνία του Δεκέμβρη είναι ακόμη εδώ. Πιο επιτακτικά από ποτέ, μας ρωτά: Ως πότε;

ένας από την κατάληψη της Νομικής το Δεκέμβρη '08

Σχετικά κείμενα:

• Οι ''ανοιχτές φλέβες'' του Δεκέμβρη...
• Δεκέμβρης '08: Λειτουργίες του αυθόρμητου και ακαθόριστου στο εξεγερσιακό σκηνικό της πόλης
• Δεκέμβρης '08: Ο συγκλονιστικός χαιρετισμός του υποδιοικητή Μάρκος στην εξέγερση
• Μετά το Δεκέμβρη... Συνήθεια: Ο αυτοκατασταλτικός μηχανισμός της εξέγερσης
• Στρατηγικές ελέγχου του ανεξέλεγκτου της εξέγερσης του Δεκέμβρη
• Εν-τοπίζοντας την ακαθόριστη εξουσία – Προς μια ανθρωπολογική προσέγγιση του Δεκέμβρη
• Οι περιπέτειες ενός λουλουδιού της ερήμου. Αθήνα του 21ου αιώνα, μια πόλη σε «κατάσταση εξέγερσης»
• Για τον Δεκέμβρη της εργατικής και κοινωνικής εξέγερσης

Αστυνομία και κατάσταση εξαίρεσης

Ο κομβικός ρόλος της αστυνομίας στις τρεις πράξεις της μετανάστευσης*

του λάμπε ρατ

Η αστυνομία δεν αποτελεί προέκταση της δικαιοσύνης, δεν είναι ο βασιλιάς που ασκεί τον μηχανισμό δικαίου του. Είναι ο βασιλιάς ο οποίος δρα άμεσα πάνω στους υπηκόους του, μα υπό μια μη-δικαϊκή μορφή. Η αστυνομία αποτελεί λοιπόν μια κυριαρχική άσκηση της βασιλικής εξουσίας πάνω στους υπηκόους του. Με άλλα λόγια, η αστυνομία είναι η άμεση κυβερνολογική/κυβερνοοτροπία του κυρίαρχου ως κυρίαρχου. Ή πάλι, ας πούμε πως η αστυνομία αποτελεί ένα διαρκές πραξικόπημα (coup d' Etat). Είναι το διαρκές πραξικόπημα που ασκείται και λειτουργεί στο όνομα και υπό τους όρους των αρχών της δικής της λογικής, χωρίς να οφείλει να βασιστεί ή να συμμορφωθεί σε άλλους εξωγενείς από αυτήν κανόνες.

Michel Foucault

Διαλέξεις για την ασφάλεια, την εδαφική επικράτεια και τον πληθυσμό

Αλληλέγγυα οικονομία, δημιουργικές αντιστάσεις, άμεση δημοκρατία - Για μια προεικονιστική realpolitik

Μια συζήτηση του Πολύκαρπου Γεωργιάδη με τον Ορέστη Βαρκαρόλη, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του τελευταίου: Δημιουργικές αντιστάσεις και αντεξουσία

Π.Γ.: Ο όρος Αλληλέγγυα Οικονομία ακούγεται ως σχήμα οξύμωρο και ξενίζει πολλούς από εμάς. Μπορούν οι δομές της αλληλέγγυας οικονομίας να αποτελέσουν το πρόπλασμα για μια αταξική κοινωνία ή μήπως είναι νομοτελειακά καταδικασμένες να αφομοιωθούν και να απολέσουν τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά τους, μέσα στον ωκεανό της καπιταλιστικής οικονομίας, της λογικής του κέρδους, του ελεύθερου ανταγωνισμού και του (αντι)κοινωνικού δαρβινισμού;

Workfare: Καταστολή μέσω της ανάγκης για επιβίωση

Νέες μορφές εκμετάλλευσης υιοθετούνται προκειμένου να χειραγωγηθούν άνεργοι και εργαζόμενοι

της Μαρίας Γερογιάννη

Η ανεργία που διαρκώς αυξάνεται αποτελεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για την κυριαρχία προκειμένου να αφανίσει και τις ελάχιστες κατακτήσεις που έχουν πλέον απομείνει.

Το workfare ή πιο απλά η εργασιοθεραπεία με ελάχιστο χαρτζιλίκι, υιοθετήθηκε από πέρυσι και στοχεύει στην τεχνητή μείωση των ποσοστών ανεργίας καθώς και στην απαλλαγή του κράτους από τη χορήγηση επιδόματος στους χιλιάδες ανέργους.

Η αρχή έγινε πριν ένα χρόνο με τα προγράμματα κατάρτισης επιδοτούμενων ή κατόχων κάρτας ανεργίας του ΟΑΕΔ οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν για ένα μήνα στη χρήση Η/Υ. Το κίνητρο για τη συμμετοχή του ανέργου ήταν ποσό πεντακοσίων ευρώ. Φυσικά κανείς δεν τους είπε ότι για να πάρουν το συγκεκριμένο ποσό έπρεπε να χάσουν το επίδομα ανεργίας και να μηδενιστεί η κάρτα τους άρα να διαγραφεί όλο το προηγούμενο διάστημα που ήταν χωρίς εργασία.

Και ξαφνικά ...αντιφασισμός!

Μετά από δύο χρόνια κρατικής και μιντιακής προπαγάνδας, μετά από χιλιόμετρα αναλύσεων για τα "άκρα", μετά από δεκάδες πογκρόμ εναντίον των μεταναστών, εκατοντάδες ρατσιστικές επιθέσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης, μετά από βασανισμούς αντιφασιστών στη ΓΑΔΑ και επιθέσεις σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους, μετά από εξαντλητικές διώξεις σε δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, επιτέλους έγινε αυτό που όλοι περιμέναμε. Το κράτος αποκάλυψε το αντιναζιστικό του πρόσωπο. Και βρωμάει φασισμό.

Δεν ξέρουμε αν ο δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν αυτή που "ξεχείλισε το ποτήρι" και ανάγκασε τον Σαμαρά και όλο τον ακροδεξιό συρφετό που τον συντροφεύει να τραβήξει τα γκέμια των συμμοριτοναζιστών. Δεν ξέρουμε, και ακόμη είναι νωρίς να το πούμε, που θα οδηγήσει αυτό το "ανελέητο" κυνήγι που έχει εξαπολύσει το κράτος ενάντια στους "εξτρεμιστές" και που θα το σταματήσει. Δεν ξέρουμε, αλλά μπορούμε να φανταστούμε.

 

[Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ] Πεζοδρόμιο και παρακράτος

Αντώνης και Βαγγέλης φοβούνται το πεζοδρόμιο επειδή λατρεύουν το παρακράτος

του Γιώργου Παπαχριστοδούλου

Όσοι νόμισαν ότι το καθεστωτικό, κυβερνητικό θεώρημα των δύο άκρων εγκαταλείφθηκε, γελάστηκαν. Αποσύρθηκε προσωρινά – για χάρη της μιντιακής διαχείρισης της πραγματικότητας. Την επανέφερε, εμπλουτισμένη, ο Αντώνης Σαμαράς στην κοινοβουλευτική συζήτηση της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ (Κυριακη 10 Νοεμβριου 2013) εκστομίζοντας, δυο τρεις φορές, τη λέξη «πεζοδρόμιο». Επιχείρησε να ταυτίσει την αξιωματική αντιπολίτευση με το πεζοδρόμιο και παράλληλα να την προειδοποιήσει ότι «αυτά πλέον δεν θα γίνουν ανεκτά». Δεν αναφερόμαστε προφανώς στη χυδαία εκδοχή της λέξης, αλλά στην ταύτισή της με τους ανυπότακτους και ακηδεμόνευτους κοινωνικούς αγώνες, όπως εκτυλιχτηκαν στην ελληνική ιστορία τα τελευταία 50 χρόνια.

Το ασίγαστο πάθος της αναζήτησης

Με αφορμή το θάνατο του φιλόσοφου Κοστάντσο Πρέβε

του Κώστα Χαριτάκη

Ήταν δεκαετία του 1990, η δεκαετία της “έκλειψης του κομμουνισμού”, όταν ο Κοστάντσο Πρέβε αποφάσισε να αναμετρηθεί με τη “μελαγχολία της κατάρρευσης” ανοίγοντας τους ασκούς της αναζήτησης με μια ριζική φιλοσοφική και πολιτική επανεκτίμηση του μαρξισμού και του κομμουνιστικού κινήματος. Άκρως τολμηρό εγχείρημα, αν αναλογιστεί κανείς ότι κυρίαρχες στάσεις της εποχής ήταν η συμφιλίωση με τον επελαύνοντα καπιταλισμό και η υποταγή στο “τέλος της ιστορίας”, αλλά και τα απονενοημένα διαβήματα άμυνας με ακόμη πιο δογματικό κλείσιμο στις “γραφές” και πεισματώδη επιστροφή στις “παραδόσεις”.

Η Αθήνα υποδέχεται το καραβάνι ενημέρωσης & αλληλεγγύης από τη Χαλκιδική

Η ενημέρωση οδηγεί στη δράση και το ταξίδι στην αλληλεγγύη

Η Χαλκιδική ταξιδεύει και ενημερώνει. Ενημερώνει για ένα δίκαιο αγώνα για την ζωή, για τα δάση και το νερό. Έναν αγώνα για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή.

Το καραβάνι αλληλεγγύης αφού θα έχει περάσει από Κατερίνη, Λάρισα, Βόλο και Λαμία την Δευτέρα 25/11 θα βρίσκεται στην Αθήνα.

Oι δράσεις του καραβανιού στην Αθήνα περιλαμβάνουν συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ στις 12.00 και συγκέντρωση στο Σύνταγμα, έξω από την βουλή στις 17.00. Επίσης, το «καραβάνι» θα επισκεφτεί τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της ΕΡΤ, καθώς και θα πραγματοποιήσει μια σειρά εξορμήσεων για μοίρασμα ενημερωτικού υλικού. Τέλος, οι γυναίκες της Χαλκιδικής θα πάρουν μέρος και στην διαδήλωση για την παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.

Σας περιμένουμε να γνωριστούμε, να συζητήσουμε, να δράσουμε.

Η επιτροπή αλληλεγγύης στην Χαλκιδική (Αττική) καλεί κάθε συλλογικότητα και πολίτη, που αναγνωρίζει τον δίκαιο αγώνα ενάντια στην καταστροφική εξόρυξη χρυσού και υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες ενάντια στην καταστολή και την ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης, να στηρίξει το καραβάνι αλληλεγγύης.

Eπιτροπή Aλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική)

Η σημασία των αγώνων για τον αστικό χώρο: Μια συνέντευξη του David Harvey (Μέρος Α')

Γιατί οι αγώνες για τον αστικό χώρο είναι σημαντικοί στη διαδικασία της κοινωνικής αλλαγής; Ποια είναι η σημασία της ανάκτησης του δημόσιου χώρου στα κοινωνικά κινήματα; Πώς επαναπροσδιορίζουμε το εφικτό σε αυτή τη ζοφερή στιγμή των τεράστιων αστικών ανισορροπιών και κοινωνικών ανισοτήτων; Η συνέντευξη που παραχώρησε ο David Harvey στις 24 Οκτωβρίου 2013 στο jadaliyya, μας βοηθά να προσεγγίσουμε τα ερωτήματα αυτά. Σε αυτή τη συνέντευξη ο Harvey περιγράφει πώς οι αγώνες για τον αστικό χώρο και για καλύτερη ποιότητα ζωής στις γειτονιές αποτελούν δείκτες για τη δυναμική της ταξικής πάλης. Τονίζει τη σημασία της συμμετοχής στους αγώνες για την κοινωνική αλλαγή και μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε την εργατική τάξη ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει «όλους όσους παράγουν και αναπαράγουν την αστική ζωή».

Μεταλλεία Χαλκιδικής: Ο χρυσός …δεν μας ενώνει

Συνέντευξη μέλους του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων στη Μάγδα Μάντζου

Η δραστηριότητα των μεταλλείων ξεκινά το 1893 από την οθωμανική εταιρεία ‘Κασσάνδρα’.

Μεταπολεμικά, την πλειοψηφία των μετοχών αποκτά ο Αθ. Μποδοσάκης. Το 1952 λειτουργεί στην Ολυμπιάδα το εργοστάσιο Στρατώνι, το πρώτο από τα τρία σημερινά εργοστάσια εμπλουτισμού μεταλλείων. Τα άλλα δύο είναι το μεταλλείο ‘Μάντεμ Λάκκου’ κοντά στη Στρατονίκη το οποίο συνδέεται υπογείως με το μεταλλείο ‘Μαύρες Πέτρες’ στις Σκουριές. Το 1995 το σύνολο των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων το παίρνει η TVX HELLAS, θυγατρική της καναδικής μεταλλευτικής TVX GOLD, με σκοπό τη δημιουργία μεταλλουργίας χρυσού στην περιοχή της Ολυμπιάδας.

2,5 μήνες απεργία διαρκείας σε ΕΜΠ – ΕΚΠΑ και ο αγώνας συνεχίζεται...

του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Βίλα Ζωγράφου

Μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της επίθεσης που κράτος και αφεντικά έχουν εξαπολύσει ενάντια στους εργαζομένους, η κυβέρνηση αποφασίζει να επιταχύνει τις διαδικασίες εφαρμογής του νόμου που θέτει σε διαθεσιμότητα 1.756 εργαζομένους σε Α.Ε.Ι.- Τ.Ε.Ι. (νόμος που βέβαια είχε ψηφιστεί εδώ και καιρό). Οι εργαζόμενοι απαντούν με απεργία διαρκείας η οποία μετράει ήδη 10 εβδομάδες.

Η διεθνής γλώσσα του Occupy

Το κίνημα Occupy στις ΗΠΑ, μια βιβλιοπαρουσίαση

Το βιβλίο «Το κίνημα Occupy στις ΗΠΑ» που κυκλοφόρησε πρόσφατα η Συνέλευση για την Κυκλοφορία των Αγώνων (ΣΚΥΑ) αποτελεί μετάφραση του 5ου τεύχους (Γενάρης 2012) της αμερικάνικης ριζοσπαστικής επιθεώρησης Insurgent Notes πάνω στο κίνημα αυτό που πριν από περίπου δυο χρόνια συντάραξε απ’ άκρη σ’ άκρη τις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια συλλογή άρθρων πολιτικοποιημένων αγωνιστών που συμμετείχαν ενεργά στο κίνημα Occupy σε διαφορετικές πόλεις των ΗΠΑ. Άρθρα ανάλυσης τα οποίοι συζητούν την εμπειρία εμπλοκής στο κίνημα, εκθέτουν τα προβλήματα, κρίνουν τις αντιλήψεις που κυριάρχησαν στη διάρκειά του και επιχειρούν μια κριτική προσέγγιση των πρακτικών και των δράσεων που ακολουθήθηκαν.

Συντονισμός ενάντια στα κλεισίματα και τις απολύσεις: Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε

Ψήφισμα - κάλεσμα της συνδικαλιστικής σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στο ΕΚΑ την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου.

Χαιρετίζουμε τις χιλιάδες των διαδηλωτών που γέμισαν τους δρόμους της Αθήνας στην κινητοποίηση της Πέμπτης 14 Νοέμβρη. Βρεθήκαμε μαζί και διαδηλώσαμε εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, απεργοί εδώ και δέκα εβδομάδες του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πολυτεχνείου καθώς και άλλων ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, εργαζόμενοι από τα νοσοκομεία, τους δήμους, το δημόσιο, τα ΜΜΕ και φοιτητικοί σύλλογοι. Δώσαμε όλοι μαζί ένα ηχηρό μήνυμα ότι ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ συντονισμένα τους αγώνες μας για να μην περάσουν το μαύρο στην ΕΡΤ και οι χιλιάδες απολύσεις – διαθεσιμότητες.

Λένε “ωφελούμενοι” - εννοούν σύγχρονοι σκλάβοι

της Συνέλευσης ανέργων/εργαζομένων στην «κοινωφελή εργασία»

και στα προγράμματα ΟΑΕΔ/ ΕΣΠΑ

«Προγράμματα κοινωφελούς εργασίας», «ωφελούμενοι άνεργοι», «voucher»/«επιταγές εισόδου στην αγορά εργασίας για άνεργους νέους ως 29 ετών», «επιταγές επανένταξης», ημερομίσθιο 19,6 την ημέρα, 17,1 για όσους είναι κάτω των 25, όχι πάνω από 490 το μήνα.

Σκόρπιες λέξεις που συγκροτούν ένα εχθρικό τοπίο και έχουν μπει το τελευταίο 1,5 χρόνο στο καθημερινό λεξιλόγιο όσων ανέργων ψάχνουμε εναγωνίως ένα εισόδημα μέσα από τα προγράμματα «καταπολέμησης της ανεργίας» του ΟΑΕΔ. Η οργουελική γλώσσα αυτών των προγραμμάτων προσπαθεί να κρύψει την ασφυκτική πραγματικότητα εργασιακής εκμετάλλευσης που υπομένουμε. Δε μας λένε ότι τα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας» αποτελούν ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα που εφαρμόστηκαν για παράδειγμα πρώτη φορά στην «αναπτυγμένη Δύση» ως μέτρα εξαγοράς της ποινής φυλάκισης για μικροπαραβάτες.

Να μπει φραγμός στη «μαζική ευθανασία» που ετοιμάζουν

Το σκάνδαλο ‘Ψυχαργώς’ στην μνημονιακή ολοκλήρωσή του: Ιδιωτικοποίηση της Ψυχικής Υγείας και εξαθλίωση των ψυχικά πασχόντων

αντίσταση στην διάλυση της δημόσιας ψυχικής υγείας

σημαίνει διεκδίκηση ενός χειραφετητικού συστήματος

που αποκαθιστά τον Λόγο και τα δικαιώματα

των συνανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία

Ένα προμελετημένο έγκλημα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη στη χώρο της Ψυχικής Υγείας, με την αδίστακτη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μέσω του μνημονίου, που οδηγούν με ραγδαίους ρυθμούς στην περαιτέρω κοινωνική απόρριψη/εξοστρακισμό των ανθρώπων με προβλήματα ψυχικής υγείας, μέσα από την πλήρη και στοχευμένη απεξάρθρωση/διάλυση του συστήματος των δημόσιων υπηρεσιών και την αντικατάστασή τους από πλήρως ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες, κερδοσκοπικές και δήθεν «μη κερδοσκοπικές» (ΜΚΟ), όπου πρόσβαση θα έχουν μόνο όσοι θα μπορούν να πληρώσουν.

Συζήτηση: Εγχειρήματα δημιουργικών αντιστάσεων

Από τη συζήτηση "Εγχειρήματα δημιουργικών αντιστάσεων, απόπειρες εργατικής αυτοδιαχείρισης στην πράξη, ένας ακόμα τρόπος αγώνα για τον επιδιωκόμενο κοινωνικό μετασχηματισμό" που διοργανώθηκε από την κολεκτίβα εργασίας «Το παγκάκι» στις 9/11/2013.

Πώς η οικονομική ανάπτυξη στράφηκε κατά της ζωής

της Βαντάνα Σίβα

Η απεριόριστη ανάπτυξη είναι μια φαντασίωση των οικονομολόγων, των επιχειρηματιών και των πολιτικών. Θεωρείται συνώνυμο της προόδου. Το «ακαθάριστο εγχώριο προϊόν» (ΑΕΠ) που δήθεν μετράει τον πλούτο των εθνών, αναγορεύτηκε στο ισχυρότερο δεδομένο και την κυρίαρχη έννοια της εποχής μας. Αλλά η οικονομική μεγέθυνση κρύβει τη φτώχεια που προκαλεί λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος, που με τη σειρά της στερεί από τις κοινότητες τα μέσα να καλύπτουν μόνες τις ανάγκες τους.

9 Νοέμβρη: Παγκόσμια Ημέρα Δράσης Ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού στη Χαλκιδική

Αθήνα 11:00 Προπύλαια, Θεσ/νίκη 11:00 πλατεία ΧΑΝΘ

Τι Συμβαίνει

Η Χαλκιδική είναι ένας τόπος τέτοιας μοναδικής φυσικής ομορφιάς, που κάθε χρόνο πλημμυρίζει από τουρίστες από όλο τον κόσμο. Στο ανατολικό τμήμα της Χαλκιδικής βρίσκεται το αρχέγονο δάσος των Σκουριών. Εδώ και λίγα χρόνια η πολυεθνική εταιρεία εξόρυξης χρυσού Eldorado Gold έχει εγκατασταθεί στις Σκουριές και με τη συνδρομή εγχώριων ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων έχει ξεκινήσει εξορυκτικές δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας. Έτσι, έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή η ανεπανόρθωτη καταστροφή του οικοσυστήματος των Σκουριών και διακινδυνεύεται η μόλυνση με βαρέα μέταλλα του εδάφους και των υπόγειων υδάτων όλης της ανατολικής Χαλκιδικής.

Το πείραμα της ελεύθερης, αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ

Στόχος της κυβέρνησης και του κράτους η καταστολή του πρωτοφανούς και ελπιδοφόρου εγχειρήματος αυτοδιαχείρισης της ΕΡΤ από τους ίδιους τους αντιστεκόμενους εργαζόμενούς της και του ανοίγματός της στην κοινωνία.
Το κείμενο που ακολουθεί, γραμμένο μέσα από την κατειλημμένη ΕΡΤ για το 12ο τεύχος της εργατικής εφημερίδας Δράση που κυκλοφορεί, περιγράφει ακριβώς αυτό που κατήστειλαν σήμερα τα ΜΑΤ, αλλά και τη ζωντανή παρακαταθήκη που αφήνει για έναν άλλο δρόμο αυτοοργάνωσης της κοινωνίας πέρα τόσο από την ιδιωτική όσο και την κρατική θηλιά.

Παίρνουμε θέση: Στην πλευρά του μαχητικού αγώνα

Γενική Απεργία, Τετάρτη 6/11 Συγκέντρωση/πορεία: 11 π.μ., Μουσείο

της Συνέλευσης έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων

και φοιτητών στα ΜΜΕ

H γενικευμένη και συντριπτική επίθεση στην εργατική τάξη και την κοινωνία συνεχίζεται. Διαρκές πετσόκομμα μισθών, νέα μέτρα προ των πυλών, που βαπτίζονται «στοχευμένα» για να ξεπλύνουν την κοροϊδία του «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα», απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, προαναγγελία περαιτέρω καταλήστευσης των συντάξεων, νέοι φόροι, μόνιμοι και προσωρινοί, συνεχής πίεση και εντατικοποίηση για να «σώσουμε τον καπιταλισμό»: να δουλεύουμε (όσοι τυχεροί το κάνουν ακόμη) περισσότερο και να πληρωνόμαστε λιγότερο. Η ισοπέδωση και των τελευταίων κεκτημένων και η εντεινόμενη φτωχοποίηση οδηγούν ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στην εξαθλίωση και την ανέχεια, σπέρνουν τον θάνατο (σωματικό και ψυχικό), θέτοντας αμείλικτα το ερώτημα: ποιες ζωές τελικά μετράνε;

Μπροσούρα της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης (Αθήνας) για τη ΒΙΟΜΕ

Η μπροσούρα σε pdf

Το success story συνεχίζεται... Στις 3 Νοέμβρη το νέο επεισόδιο “δουλειά και τις Κυριακές”

Κυριακή 3/11: ΑΠΕΡΓΙΑ στον κλάδο του εμπορίου [συγκέντρωση: 10πμ, πλ. Κοραή]

Τον ενθουσιασμό σε όλη την χώρα έχει φέρει η απόφαση της κυβέρνησης να ανοίγουν τα μαγαζιά και τις Κυριακές. Θεωρείται βέβαιο ότι την Κυριακή 3/11 από τα χαράματα χιλιάδες άνθρωποι θα στηθούν μπροστά στις εισόδους των καταστημάτων περιμένοντας την μεγάλη στιγμή που οι πόρτες τους θα ανοίξουν και θα τους δοθεί επιτέλους η δυνατότητα και ο χρόνος να καταναλώσουν και να ξοδέψουν τα χρήματα τους.

Πρώτοι και καλύτεροι θεωρείται ότι θα είναι το 1.500.000 των ανέργων που έχοντας αποθηκεύσει στα στρώματα τους τεράστια ποσά από το ταμείο ανεργίας θα βρούνε επιτέλους λίγο χρόνο για να βγούνε στην αγορά, καθώς τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδος έχουν πολλές δουλειές να κάνουν. 

Επιστροφή στη βάση

του Ραούλ Βανεγκέμ

Τι χρειαζόμαστε περισσότερο; Ευαίσθητη νόηση του κόσμου και ατομική δημιουργικότητα. Πρέπει ο καλλιτέχνης που υπνώττει μέσα στον καθένα να αφυπνιστεί, προκειμένου να ανακαλύψει ότι αυτό που νοηματοδοτεί το έργο του πέρα και έξω από το ίδιο –με την πολυμορφία που εκφράζεται, στη ζωγραφική, τη μουσική, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική, την ανθοκομική διακόσμηση, τη μαγειρική προετοιμασία, την ένδυση, την κηπουρική...– είναι η τέχνη της ζωής της οποίας αποτελεί το προσχέδιο. Η δημιουργία δεν πρέπει να είναι στην υπηρεσία του μηδενός, ούτε της αγοράς ούτε των ιδεών ούτε ενός κοινωνικού προγράμματος. Αρκεί να υπάρχει και να συνειδητοποιεί τη μυστική δύναμή της. Είναι η πραγματική ποίηση της ύπαρξης. Σήμερα που καταρρέει αυτός ο παλιός κόσμος που πάντοτε μας λεηλατούσε, αυτή η ποίηση αναδύεται για να μας σώσει από το ναυάγιο, οδηγώντας μας στα εύφορα εδάφη του ζωντανού. Εκεί όπου δεν επιβιώναμε παρά σαν θηρία, θα μάθουμε να ζούμε ως ανθρώπινα όντα.

Πόλεμος χαμηλής έντασης στις κοινωνικές αλληλέγγυες δομές

Το πρωί της Πέμπτης, 24/10/13, κλιμάκιο της Δίωξης Ναρκωτικών και υπάλληλοι του Εθνικού Οργανισμού Υγείας (ΕΟΦ), παρουσία εισαγγελέα, έκαναν έφοδο στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού και στη ΜΚΟ Γιατροί του Κόσμου, κατόπιν καταγγελιών «για κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών». Στην περίπτωση των Γιατρών του Κόσμου, δεν ήταν η πρώτη φορά που στοχοποιούνταν ως εν δυνάμει επικίνδυνο καρτέλ. Περίπου ένα μήνα πριν είχε πραγματοποιηθεί έλεγχος από επόπτες υγείας της Περιφέρειας με αφορμή αντίστοιχες καταγγελίες. 

Παρά το γεγονός ότι κατά την πρώτη έφοδο διαπιστώθηκε πως η λειτουργία του φαρμακείου ήταν νόμιμη, η έφοδος της Πέμπτης στηρίχθηκε σε νέα υποτιθέμενη επώνυμη καταγγελία, σύμφωνα με την οποία η οργάνωση διακινεί ανεξέλεγκτα πέριξ της Ομόνοιας δίγραμμα φάρμακα. 

«Ξανθoί άγγελοι», βαλκανικά παράσιτα και queer προλεταριακότητες

του Άκη Γαβριηλίδη

Στα λατινικά, η λέξη proles/ proletis σημαίνει «τέκνο, απόγονος».

Στην αρχαία Ρώμη, η λέξη αυτή αποτέλεσε τη ρίζα για έναν άλλο όρο που έμελλε να διαγράψει μακροχρόνια καριέρα στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών. Στη δημοκρατία [respublica], και μετέπειτα στην αυτοκρατορία, proletarii αποκαλούνταν οι πολίτες οι οποίοι δεν είχαν καμία φορολογήσιμη περιουσία και, έτσι, το μόνο που μπορούσαν να εισφέρουν στην πολιτεία ήταν να γεννήσουν απογόνους.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

Η κυβέρνηση αποπειράθηκε τον Σεπτέμβριο μια νέα εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας σε πολλούς κλάδους του δημοσίου. Όσον αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση 1349 εργαζόμενοι από 8 πανεπιστήμια επιδιώκεται να μπουν στον προθάλαμο της ανεργίας. Απέναντι σε αυτή την ενέργεια που είναι κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κεφαλαίου και του κράτους του στον κόσμο της εργασίας οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια έχουν ξεκινήσει εδώ και περίπου 6 εβδομάδες μια μαχητική απεργία διαρκείας.

Μερικές σκέψεις για τα τηλεφωνικά κέντρα και ενημέρωση για τη δίκη κατά της “Ώθησης”

Δουλεύοντας στα τηλεφωνικά κέντρα – ειδικά σε αυτήν τη δύσκολη εποχή – καταλαβαίνει κανείς πως η επίθεση που δέχονται συνολικά όλοι οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι από τα αφεντικά και το κράτος τους, είναι μεθοδική και έχει σαν κεντρικό της στόχο την γενικευμένη επισφάλεια και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στο σύνολό τους.

Παιδεία και Αποεκπαίδευση

του Γιάννη Μακριδάκη

Θεωρώ ότι η σπουδαιότερη γνώση που δίνεται σε όσους μαθητεύουν στην υφιστάμενη συστημική Παιδεία της Εξειδίκευσης, είναι η Αρχή Διατήρησης της Ενέργειας, στην γενικευμένη της μορφή βέβαια, στην πιο φιλοσοφημένη, στο ότι όλα είναι μεταβολές ενέργειας δηλαδή, στο ότι δεν υπάρχει όφελος δίχως ζημία, κέρδος δίχως χασούρα. Αυτή η φυσική αρχή, καθώς και η φιλοσοφική της προέκταση, συνεπικουρούμενη από τις αρχές της φυσικής ζωής, διατροφής και καλλιέργειας (στη γη και στην κοινωνία), είναι κατά τη γνώμη μου η βάση μιας νέας Παιδείας που θα επιχειρεί, στα πρώτα της χρόνια τουλάχιστον, την αποεκπαίδευση όσων έχουν ήδη υποστεί την παρεχόμενη μέχρι σήμερα συστημική εκπαίδευση, αλλά και την εξαρχής παροχή βασικών γνώσεων, μόρφωσης και συνειδητότητας στις νέες γενιές ανθρώπων.

Ας τελειώνουμε πια με τις ιστορίες για «μπαμπούλες και τσιγγάνους»

της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης

Η ιστορία της τετράχρονης Μαρίας που βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όταν διαπιστώθηκε ότι το ζευγάρι των Ρομά με τους οποίους ζούσε δεν είναι οι βιολογικοί της γονείς –χωρίς να έχουν διευκρινιστεί ως τώρα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε υπό την κηδεμονία τους- έδωσε άλλη μια φορά στα τηλεοπτικά κανάλια και τον κίτρινο τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, τη χρυσή ευκαιρία να κάνουν εμπόριο συναισθημάτων και φτηνής συγκίνησης. 

Μια ξένη μόνη απέναντι σε όλο το χωριό (πολιτικός φασισμός και κοινωνικός εκφασισμός)

Όλη η κοινωνία άρχισε ξαφνικά να μιλάει για το φασισμό. Όχι ακριβώς για αυτό, αλλά για την Χρυσή Αυγή. Δεν είναι καθόλου το ίδιο.

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές η περίπτωση της δουλεμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης μιας 35χρονης από την Ουκρανία, που ανέδειξε καθημερινή εφημερίδα. Δεν εντυπωσιάζει αυτό καθαυτό το γεγονός.

Στις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της αγοραίας εμπορευματοποίησης των πάντων, η βιομηχανία του σεξ έχει προσλάβει μαζικές διαστάσεις.4.000.000 περίπου γυναίκες -σύμφωνα με τα στοιχεία του OHE- αλλά και 1.000.000. παιδιά είναι τα θύματα εμπορίας κάθε χρόνο.

Τέλος του καπιταλισμού ή κατάσταση έκτακτης ανάγκης;

 Συζητώντας για την κρίση με τον George Caffentzis: «Τέλος του καπιταλισμού ή κατάσταση έκτακτης ανάγκης;»

Ηχογραφημένο αρχείο του Αυτόνομου Ραδιόφωνου Ιωαννίνων από την εκδήλωση που έγινε στην κατάληψη Αντιβίωση στις 17.07.2013.

πατήστε εδώ

Κυκλοφόρησε το νέο (12ο) τεύχος

Editorial

“Πέφτοντας απ' τα σύννεφα” της δημοκρατίας...

Και ξαφνικά η δημοκρατία ανακάλυψε το φως το αληθινό. Τελικά, οι υπάνθρωποι νεοναζί είναι επικίνδυνοι και –τι έκπληξη– δρουν ανενόχλητοι μέσα στην καρδιά του συστήματος. Υπάρχουν, λοιπόν, χρυσαυγίτες μπάτσοι!

Υποκρισία, χυδαίος εμπαιγμός μιας παραζαλισμένης τηλεορασόπληκτης κοινής γνώμης. Τα ΜΜΕ όψιμα ασχολούνται με το φαινόμενο του νεοναζισμού που μέχρι πρόσφατα ενίσχυαν με ξενοφοβικές κορώνες, ενώ ταυτόχρονα εξήραν τους «αγανακτισμένος πολίτες» που εδώ και χρόνια εμφανίζονται πλάι πλάι με την αστυνομία ενισχύοντας το κατασταλτικό της έργο.

Έπρεπε να δολοφονηθεί ακόμη ένας άνθρωπος από τα καθάρματα της Χ.Α. για να αφυπνιστεί το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων, οι δικαστές και οι εισαγγελείς που μέχρι χθες έκαναν τα στραβά μάτια στέλνοντας στο αρχείο τις σχετικές καταγγελίες.

Όχι, δεν ξύπνησε μέσα στο σύστημα το «δημοκρατικό αίσθημα», περί κίνησης αυτοσυντήρησης πρόκειται. Να σώσουν τα τομάρια τους προσπαθούν και να αποκαταστήσουν το τσαλακωμένο προφίλ τους. 

Πολυτεχνείο 1973. Η απαρχή του αυτόνομου κινήματος

του Γιώργου Ν. Οικονόμου

Ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει να διευκρινισθεί για την κατάληψη και την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 είναι ο πολιτικός χαρακτήρας και η πολιτική τους σημασία. Χωρίς την διερεύνηση και την κατανόηση αυτών των βασικών ζητημάτων παραμένουμε στον χώρο των γεγονότων, των προσωπικών διαθέσεων ή συναισθημάτων, στον επετειακό και «εορταστικό» χαρακτήρα, που έχουν επιβληθεί, ήδη αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας, από κόμματα, κρατικές υπηρεσίας και ΜΜΕ. Η δευκρίνιση αυτή θα αποκαταστήσει τη μοναδικότητα και την πρωτοτυπία της εξέγερσης, η οποία υπερβαίνει ακριβώς τα κόμματα, τις κρατικές υπηρεσίες, τα ΜΜΕ και αντιπαρατίθεται σε αυτά.

Ανοιχτό γράμμα στους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα

Γείτονες γειτόνισσες,

Η εν ψυχρώ δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα από οργανωμένη ομάδα χρυσαυγιτών και τα όσα βγήκαν στην φόρα μετά, αποκάλυψε πλατιά αυτό που το αντιφασιστικό κίνημα λέει εδώ και χρόνια: η Χρυσή Αυγή δεν είναι μια ακόμα πολιτική άποψη αλλά μια ναζιστική συμμορία εγκληματιών.

Αξίζει όλοι να αναρωτηθούμε. Η εκλογή Μιχαλολιάκου στο Δήμο Αθήνας το 2010 και τα ψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής στις υποβαθμισμένες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας σε τι ωφέλησαν την περιοχή μας; Σε τίποτα είναι η απάντηση.

Οι γειτονιές μας παρέμειναν υποβαθμισμένες, η ανεργία και η φτώχεια θεριεύουν. Οι χρυσαυγίτες πάτησαν ελάχιστες φορές το πόδι τους στο δημοτικό συμβούλιο ή στο διαμέρισμα. Και όταν πήγαν έχουν να επιδείξουν τον ναζιστικό χαιρετισμό Μιχαλολιάκου στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν είχαν καμία ουσιαστική πρόταση να κάνουν. Ούτε στο Δήμο ούτε στη Βουλή. Το μόνο που πέτυχαν είναι να κλείσει η μοναδική παιδική χαρά του Α.Παντελεήμονα.